کنجکاوی روز: به احترام اولین انتظار صاعقه

فورد اعلام کرده است که نسخه الکتریکی F-150 چهارشنبه آینده به نمایش در می آید و Lightning نامیده می شود که در زبان ما به معنای “رعد و برق” است. طرفداران صنعت اتومبیل سازی آمریکا مطمئناً از چنین نشانی اطلاع دارند ، زیرا در دهه نود و اوایل قرن 21 ، از شاخص لایتنینگ برای علامت گذاری برترین وانت های تولیدی در جهان استفاده شد.

جانشین مطمئناً چنین ویژگی های رانندگی را نخواهد داشت ، زیرا فورد از طریق نسخه هایی مانند لرزش و رپتور بر رانندگی در خارج از جاده تمرکز دارد ، بنابراین در این شماره از روز به تاریخچه “صاعقه” و دلیل اهمیت آن برای کل صنعت.

ایده یک کامیون با عملکرد بالا واقعاً جدید نبود و ما در مورد آنها مفصل صحبت می کنیم نوشت در یکی از نسخه های قبلی اگرچه فورد به طور کلی در صنعت حمل و نقل کامیون پیشگام شناخته می شود و بیشتر استانداردهایی را تعیین می کند که بعداً از این رقابت پیروی کرد ، در این حالت شورولت شخصی بود که فرمول مشهوری را برای اتومبیل های عضلانی دهه شصت ارائه داد که در تنظیم آن تصدیق می شود: یک موتور در کوچکترین و سبک ترین بدنه ”.

در این حالت ، مدل C / K در نسخه پایه 1500 انتخاب شد و سپس بزرگترین موتور V8 با حجم 454 اینچ مکعب (7.4 لیتر) از نسخه بزرگتر HeavyDuty وارد شد. نتیجه این کار 255 اسب بخار قدرت ، تعلیق پایین تر ، جعبه دنده سه سرعته اتوماتیک با نسبت دنده های کوتاه تر و دیسک های ترمز بزرگتر بود.

ما مجبور شدیم سه سال منتظر پاسخ فورد باشیم ، اما وقتی سرانجام لایتنینگ جدید شروع به کار کرد ، مطمئنا ناامید کننده نبود. این شرکت از کوچکترین بدنه یک استراتژی تقریباً یکسان پیروی می کند ، اما از نظر مکانیکی تغییرات چشمگیری ایجاد کرده است.

یعنی C / K ذکر شده انتقادات زیادی را به همراه داشت ، به این معنا که برای رانندگی روزمره چندان متمدن نیست ، زیرا دارای یک موتور “کامیون” در یک بسته کوچک بود ، بنابراین فورد V8 کمی کوچکتر با حجم 351 اینچ مکعب (5.8 لیتر). و تصمیم به اصلاح آن گرفت.

اسطوره اتومبیلرانی حرفه ای جکی استوارت برای کمک فراخوانده شد و بسیاری از قطعات از فورد GT40 کلاسیک ، که بر مسابقات استقامتی مسلط بود ، وام گرفتند. نتیجه نهایی 240 “اسب بخار” و حداکثر گشتاور 460 نیوتن متر بود ، در حالی که نیرو از طریق یک گیربکس چهار سرعته اتوماتیک به چرخ های عقب منتقل می شد.

بنابراین ، لایتنینگ نسبت به شورولت رقیب خود کمی ضعیف تر بود ، اما در واقع به لطف جرم پایین عملکرد بهتری داشت. شتاب خود را از حالت سکون تا 100 کیلومتر در ساعت 7.6 ثانیه با حداکثر سرعت 176 کیلومتر در ساعت می داند.

این چراغ قوه ها با سایر نسخه های کامیون با علامت F-150 ، در سپرها و چرخ های مخصوص با جزئیات توضیح داده شده در مورد سیستم تعلیق و ترمزها ، متفاوت هستند. اگرچه به هیچ وجه ارزان نبود و 23000 دلار (حدود 40300 کوچکترین سکه سبز به ارزش امروز) هزینه داشت ، لایتنینگ طی سه سال آینده تولید 11563 مشتری را به خود جلب کرد.

در حالی که نسل اول مطمئناً یک موفقیت غیرمنتظره بود ، لایتنینگ در نسل دوم که از سال 1999 تا 2004 تولید می شود ، به یک افسانه تبدیل خواهد شد. دو سال قبل ، فورد مردم را شوکه کرد و یک F-150 جدید را معرفی کرد ، که جایگزین خطوط مربع با سبک آیرودینامیکی مدرن تر و به زودی نتوانست از خود در برابر مشتری دفاع کند.

این مدل است که این تصور را تغییر داده است که وانت ها فقط وسیله نقلیه کار هستند و تعداد زیادی از مشتری ها از آنها برای حمل و نقل خانوادگی و نیازهای روزمره استفاده می کنند. و این بار ایده کلی تغییر زیادی نکرد ، بنابراین کوچکترین مدل در پیکربندی 1500 دوباره گرفته شد ، بنابراین موتور V8 330 اینچ مکعب (5.4 لیتر) قرار گرفت. این پیشرانه 360 “اسب بخار” (380 “هد” بعد از سال 2000) و حداکثر گشتاور آن 610 نیوتن متر است و از طریق یک گیربکس چهار سرعته اتوماتیک نیرو را به چرخ های عقب منتقل می کند.

این بار توجه بیشتر به تمام جزئیات مربوط به کمپرسور ایتون ، سیستم ترمز ، سیستم تعلیق ، تجهیزات و موارد دیگر بیشتر بود. در سال 2003 ، لایتنینگ به عنوان سریعترین پیکاپ تولیدی جهان در تاریخ ثبت شد و در حداکثر سرعت 234 کیلومتر در ساعت از صفر به 100 کیلومتر در ساعت رسید.

بعداً ، رکورد جدید Dodge Ram SRT-10 با موتور Viper در یک پیکربندی ده سیلندر زیر کاپوت شکسته خواهد شد. بین سالهای 1999 و 2004 ، 28124 چشمک زن کارخانه را ترک کرد.

فورد در واقع نسل سوم را آماده می کرد ، که با مفهوم نمایشگاه اتومبیل دیترویت در سال 2003 تایید می شود ، که می توانید در عکس های پیوست مشاهده کنید. سپس ، در دهمین سالگرد رعد و برق ، یک تحقیق خارق العاده آغاز شد ، که قدرت را به 500 “اسب بخار” افزایش داد و همچنین یک جعبه دنده اتوماتیک شش سرعته ، ترمزهای برمبو و چرخ های 22 اینچی را به ارمغان آورد.

متأسفانه ، این نمونه اولیه هرگز تولید انبوه نداشته است و دلایل اصلی ذکر شده این است که پلت فرم جدید به طور قابل توجهی سنگین تر از پلت فرم قبلی است ، بنابراین با وجود قدرت بیشتر ، لایتنینگ جدید عملکرد کمی بهتر نخواهد داشت. با تمام این اوصاف ، حتی یک گیربکس شش سرعته اتوماتیک نیز نمی توانست چنین گشتاور زیادی را تحمل کند ، بنابراین فورد تصمیم گرفت تا به مدل های آفرود آینده مانند Raptor توجه کند.

بدیهی است که این تصمیم صحیح بوده است ، زیرا Raptor بیش از آنچه که لایتنینگ توانسته است انجام دهد ، مشتریان را به خود جلب می کند. این آخرین تلاش فورد برای اولین بار با یک کامیون خیابانی با عملکرد بالا بود.

در هر صورت ، شما را دعوت می کنیم چهارشنبه هفته آینده ، وقتی نام افسانه ای هجده سال دیگر نور روز را می بیند ، با ما باشید …

زوران توماسوویچ

(6)