[ad_1]
در حقیقت ، اگر مدیریت گروه رنو تصمیم به تولید تولید ماشین داچیا رومانیایی به فرانسه بگیرد ، چه اتفاقی می افتد؟ حتی اگر این کل محدوده نبود ، فقط مدلهای Sandero و Duster بود ، چه اتفاقی می افتاد؟ این دقیقاً آرزوی اتحادیه کارگری CGT است که در داخل رنو فعالیت می کند و دادخواست را برای محلی سازی تولید مدل های رومانیایی ، اما همچنین شهر کوچک شهر در این شهر راه اندازی کرده است. از این رو این دادخواست با توجه به اقدامات ریاضتی مورد نظر مدیریت گروه ، دارای اثرات اقتصادی کاملاً مخالفی است.
تعداد واحدهای تازه ثبت شده داچیا ساندرو و داستر سال گذشته در فرانسه برابر با 83،677 متوقف شده است که این رقم 27٪ از تعداد کل نسخه های این دو مدل تحویل داده شده در اروپا در مدت مشابه را نشان می دهد. اتحادیه فوق الذکر CGT رنو با هدایت این دو شاخص ، معتقد است که خوب است که بخشی از تولید دوتایی داچیا و کلیو در زادگاهش فرانسه ، منتقل شود. با این حال ، پرولتاریا درگیر تجزیه و تحلیل اقتصادی نبوده است ، و این بخشی از تاریخ تجربه آنها نیست.
قانون دادگاههای ادغام شده رنو
داستان توزیع مجدد احتمالی تولید اتومبیل تحت کنترل مجتمع فرانسوی در زمانی که انتخابات اعضای هیئت حاکمه اتحادیه پرولتری نزدیک است ، دائماً احیا می شود. این بار ، سازمان قدرتمند کارگران CGT رنو با راه اندازی یک دادخواست آنلاین در change.org ، بار دیگر موضوع را روی میز بحث گذاشت.
مطمئناً ، اتحادیه برای جلوگیری از القای انتخابات و گشودن موضوع مناسب در این زمان ، اشاره ای به جابجایی تولید نمی کند ، بلکه توزیع مجدد وظایف تولید را ذکر می کند..
لورن گیبلو ، رئیس اتحادیه CGT گفت: “هدف ما انتقال ابزار و کارخانه های تولید و نگهداری از رومانی یا ترکیه به فرانسه نیست.” اگر بخشی از تولید مجبور به توزیع مجدد در فرانسه شود ، اتحادیه ها معتقدند که این امر ضمن اطمینان از اشتغال ظرفیت در کشور مبدا ، باعث کاهش زمان کار کارگران در کارخانه هایی که این سه مدل در آن جمع شده اند می شود.
“اگر به برداشتن دوره شکنجه با تاج نگاه کنیم ، در ترکیه گیاهان هفت روز در هفته ، عملا بدون وقفه ، در سه شیفت هشت ساعته کار می کنند. ظرفیت تولید با 150٪ استفاده می شود “، گیبلو ، اتحادیه صنفی محاسبه می کند.
هزینه های مشتریان
حتی اگر این ایده از نظر فنی عملی باشد ، مسئله تدبیر اقتصادی چنین اقدامی باقی خواهد ماند. با این وجود اتحادیه ها نیز پاسخی در این باره دارند. به گفته آنها ، “شبیه سازی خطوط تولید از رومانی و ترکیه در مجتمع های ساخته شده در فرانسه دو برابر ارزان تر از ساخت کارخانه های کاملا جدید است ، در حالی که مطالعات نشان می دهد که کار در مدت زمان نیم سال قابل دستیابی است.“.
در مورد قیمت بالاتر وسایل نقلیه تولید شده در فرانسه در مقایسه با رومانی و ترکیه ، اتحادیه می گوید برآورد آنها “این است که قیمت وسایل نقلیه مونتاژ شده در فرانسه حدود صد یورو بیشتر باشد. بالا برای هر وسیله نقلیه”.
با این حال روشن است که آنچه پرولتاریا معتقد است با واقعیت مطابقت ندارد. مطالعات متخصصان در این زمینه ، بسته به نوع خودرو ، حداقل 10 تا 15 درصد اختلاف قیمت نشان می دهد.
اهداف اجتماعی و زیست محیطی
با این حال ، اگر قیمت فروش از اهمیت خاصی برخوردار باشد ، که توسط اتحادیه ها نیز شناخته شده است ، CGT معتقد است که توزیع مجدد تولید تأثیر مفیدی بر اقتصاد فرانسه خواهد داشت و بر اشتغال و مصرف عمومی تأثیر می گذارد. رهبری اتحادیه همچنین بر تأثیر مثبت بر محیط زیست تأکید دارد ، زیرا گیاه در Mioveni ، رومانی ، مطمئناً خنثی از نظر آب و هوا نیست..
بعلاوه ، در کشورهایی که عمدتا از ذغال سوخته حاصل می شود ، برخلاف فرانسه ، در مصرف انرژی کاهش خواهد یافت. میزان انتشار مضر از حمل و نقل وسایل نقلیه تولیدی از قلمرو این کشورها به قلمرو اروپای غربی ، جایی که بیشتر آنها به فروش می رسند ، نیز کاهش می یابد.
با این وجود ، چنین “توزیع مجدد” تولید در زمانی که رنو به دنبال پس انداز دو میلیارد یورو طی سه سال آینده است ، عملاً تصور نمی شود. مدیریت رنو حتی این ایده ، پیشنهاد ، دادخواست را تجزیه و تحلیل نمی کند.
صرف نظر از این ، برنامه های تولید وسایل نقلیه الکتریکی زیر توسط گروه فرانسوی (Mégane Electric، R5 …) قطعاً کاملاً با قلمرو کشور مبدا مرتبط است. این مدل ها قرار است در کارخانه ای در شهر Dui مونتاژ شوند.
AutoRepublika
(108)
[ad_2]