“دنیای خودرو” موشکافی می کند. مشکلات رانندگان حمل و نقل جاده ای چیست؟

به گزارش “اخبار خودرو”بخش حمل‌ونقل جاده‌ای به‌عنوان یکی از مهم‌ترین زیرساخت‌های توسعه اقتصادی از اهمیت بالایی برخوردار است و البته نیازمند حمایت‌های ویژه برای گسترش خدمات است. اینها تنها برخی از برنامه های هدف گذاری رایج هستند که می توانید از آنها استفاده کنید. در این میان فشار اصلی بر فعالان بخش حمل و نقل است. رانندگان کامیون به عنوان قشر کارگری که مشاغل مهم و سنگینی دارند اما هیچکس درد و مشکلات آنها را نمی بیند، از وضعیت فعلی رضایت کامل ندارند. مخصوصاً در دو سال گذشته که این همه از بیماری عروق کرونر در کشور رنج می بردند، اما صدایشان شنیده نمی شد.

اوضاع خوب نیست!
بر اساس اعلام وزارت راه و شهرسازی، تعداد ناوگان حمل و نقل زمینی حدود 338 هزار نفر و تعداد رانندگان کامیون در کشور حدود 480 هزار نفر است. 65000 واحد ناوگان حمل و نقل بار طی 40 سال در کشور وجود دارد. البته طرح نوسازی ناوگان حمل و نقل زمینی در کشور در حال اجراست و قراردادهایی با کارخانه های ماشین سازی بسته شده است تا رانندگان با دریافت تسهیلات بانکی خودروهای خود را مبادله کنند، اما کارخانه های تولید کننده کامیون این قانون را اجرا نمی کنند. قرارداد نوسازی! نوسازی 65000 وسیله نقلیه در بخش حمل و نقل در یک برنامه سه ساله هدف گذاری شده است، اما این روند بسیار کند است. تجدید این بخش باعث کاهش مصرف سوخت ناوگان از حدود 60 لیتر در 100 کیلومتر به حدود 35 تا 40 لیتر می شود که صرفه جویی قابل توجهی است.
با این حال، دسته رانندگان کامیون منتظر عملکرد بهتر از سوی مجری است.
رانندگان کامیون که از نظر استراتژیک مسئولیت تامین نیازهای مردم را بر عهده دارند، با مشکلات متعددی مانند گرانی قطعات خودرو، لاستیک و سایر مواد مصرفی مواجه هستند.
تغییر نرخ ارز در چند سال گذشته، افزایش قیمت سوخت، اجرای سیاست های عجولانه و غیر اصولی، سردرگمی و سردرگمی را برای این قشر ایجاد کرده است. نتیجه این اقدام را در تابستان 97 دیدیم که رانندگان کامیون در بسیاری از استان های کشور اعتراض خود را به مسئولان اعلام کردند. در آن زمان دلیل اعتراض کامیون داران و کامیون داران افزایش عوارض و لوازم یدکی بود اما هیچ پاسخ و حمایتی از سوی نهادهای مسئول صورت نگرفت. یکی از مشکلات رانندگان این بود که سازمان راهنمایی و رانندگی صدای آنها را نمی شنید و حاضر نبود برای مشکلات آنها چاره اندیشی کند. با افزایش قیمت سوخت در آبان ماه 98، مشکلات کامیون داران تشدید شد، چرا که برخی از رانندگان به دلیل عدم امکان خرید قطعه مورد نیاز خودرو یا لاستیک خود، مجبور به خوابیدن و بیکاری شدند! مشکل دیگری که برخی از رانندگان با آن مواجه هستند بحث بیمه (خوداشتغال) و بیمه تکمیلی خانواده (همسر و فرزندان) است. دولت باید برای این موضوع برنامه جامعی داشته باشد تا طبق قانون در کشور اجرایی شود.

مارک های ضعیف و ضعیف در جاده ها
مهندس احمد پارسانژاد کارشناس ارشد حمل و نقل در گفت و گو با روزنامه دنیای خودرو درباره وضعیت حمل و نقل کشور گفت: از نظر وضعیت حمل و نقل در شرایط خوبی به سر نمی بریم و بیش از 30 نفر در مورد ساخت و توسعه زیرساخت ها صحبت شده است. سال ها اما چه زمانی ساخته می شود؟در بخش راه، ما شاهد بهبود کمی در جاده ها بودیم، اما اکنون به دلیل مشکلات ناشی از تحریم ها که باعث سقوط کامیون ها شده است، کامیون های مورد استفاده در سیستم جاده ای خود را می بینیم که جان و مال شهروندان ما را تهدید می کند. با توجه به گرانی برندهای معروف و استاندارد کامیون های کشنده جاده ای، همچنان شاهد برندهای بی کیفیت و بی کیفیت در جاده های خود هستیم. این امر مشکلات زیادی را ایجاد کرده است.
وی ادامه داد: با وجود این مشکلات و مشکلات، کشور ما به دلیل انعطاف پذیری در انتخاب مسیر و کمیت کالا، زمان بارگیری کمتر، دسترسی آسان به مراکز تولید، در دسترس بودن وسایل نقلیه و گسترش حمل و نقل، از نرخ بالایی در حمل و نقل بار در جاده های کشور برخوردار است. شبکه راه های کشور.»
پارسنژاد با توجه به ظرفیت و عملکرد راهداری کشور افزود: بازار سالانه به 6000 کامیون کشنده نیاز دارد که در حمل و نقل کمبود ظرفیت نداریم، اما اهمیت آن بر روی کاغذ، عملکرد و تخصیص بودجه در حد شعار است و حمایت گسترده است. باید برای نوسازی ناوگان زمینی ما فراهم می شد، اما در واقعیت برعکس شد، جاده ها توسعه یافته اند، اما ناوگان روز به روز فرسوده می شود. متاسفانه وزارت راه و شهرسازی به همین منوال ادامه می دهد.
پدیده خلاء کامل مشکل دیگری است که وجود دارد. وی گفت: تردد کامیون های خالی در کشور بسیار زیاد است و این نشان می دهد که میزان استفاده از دارایی های ما بسیار ضعیف است. زیرا عرضه و تقاضا هنوز متعادل نشده است. با توجه به وسعت کشور، توانایی ایجاد ظرفیت بسیار بالایی در حمل و نقل جاده ای و ریلی را داریم. اما تحریم ها کار را سخت می کند. از طرفی مدیران و تصمیم گیران در این زمینه چندان اقدامی نمی کنند. زیرا برخی از مدیران بر اساس شایستگی و شایستگی در پست های مدیریتی و اجرایی منصوب نشده اند.»